Dit jaar hadden wij zin in een avontuurlijke vakantie en al snel dreef dat idee ons richting Albanië. Na lectuur van 2 mooie reportages over het bij toeristen nog erg onbekende land in de Vlaamse pers lag ons besluit vast. Deze zomer zouden wij met onze 3 zonen (18, 20,22) naar Albanië reizen. Een zo goed als onbestaand aanbod aan Nederlandstalige gidsen dreef ons naar het net voor verdere oriëntatie en zo kwamen wij terecht op de site van Albaniëreizen, Interessante formules van tips voor zelfstandig reizen spraken ons meteen aan en zo waren we al snel in gesprek met Angelina, Wladimir en collega’s. De vlotheid waarmee zij ons van info voorzagen – zowel qua vluchtmogelijkheden als qua mogelijke verblijfsplekken – met daarbij vermelding van wat er vanuit elke plek te zien en te beleven was aan natuurpracht, erfgoed enzovoort – zorgde voor vakantiegevoel een half jaar vóór datum… Uiteindelijk werd voor ons een pakket op maat gemaakt, dat dichter bij de vertrekdatum werd uitgebreid met zeer specifieke info over het land, de cultuur, de geschiedenis, de manier van leven, maar ook met een roadbook, een overzicht van administratieve taakjes voor vertrek, een overzichtskaart, … En dat allemaal aan een prijs waarmee je in meeste de vakantielanden niet echt ver kunt geraken. Dat ook het eten in Albanië heerlijk zou zijn zorgde voor het lint rond het voorpretpakketje.

Zonder veel zorgen vertrokken wij dan op reis. De wetenschap dat we zouden worden opgewacht aan de vlieghaven, met wat dan onze eigen huurauto zou worden naar ons eerste hotel zouden worden vervoerd en met nog wat laatste instructies ter plaatse en zelfs een SIM-kaart aan onze vakantie zouden kunnen beginnen, gaf ons een bijzonder luxueus gevoel. Dat die ondersteuning welkom was in een land met nog niet zo’n lange toeristische traditie, waar nog niet zo gek veel mensen Engels spreken en waar behalve grote hotels in de grote steden nog maar weinig bewegwijzering is, ook niet naar prachtige plekken die wel uitvoering op Wikipedia beschreven staan, zouden we de rest van de vakantie ondervinden en appreciëren. Dat we onze man in Tirana, Rei, 24/24 mochten bellen als we met vragen zaten, leek ons eerst wat overdreven, maar toen we in een wat schimmiger verhaal terecht waren gekomen met een gids die niet helemaal zuiver op de graat was, aarzelden we geen moment en vroegen raad.

Albanië zal in ons geheugen gegrift blijven als een prachtig land met oneindig veel ongerepte plekken en een samenleving die nog wat opschik en opsmuk kan gebruiken, maar waar je ook echt jezelf mag zijn zonder dat je op elke hoek van de straat een overtreding riskeert omdat je de taal van het land niet begrijpt. Je moet een beetje avonturier zijn om je in het verkeer te wagen – ons gezin met 3 zonen vond het de max! – maar tegelijkertijd heb je altijd en overal een veilig gevoel, ook als wandelaar. Mensen aan wie je de weg vraagt, wandelen met je mee tot waar je moet zijn en zeg je in een restaurant dat het lekker is dan krijg je ofwel een stug knikje terug (bij de wat oudere generatie, die nog de sporen draagt van communistisch isolement en een bijhorend hard leven) ofwel (bij wie met een grote vaderlandsliefde alles inzet om jou als bezoeker te ontvangen met het mooiste en het lekkerste wat het land te bieden heeft) een dankbaarheid die je tot in je eigen hart kunt voelen. Albanië was voor ons een zalige vakantie en wij raden iedereen aan om er met Albaniëreizen naartoe te trekken nu je je er nog een beetje toeristische pionier kunt voelen!