Beste Albanie Team - Wladimir

Deze reis - en de wijze waarop uw team dit heeft georganiseerd voor ons - heeft al onze verwachtingen ingevuld en zelfs overtroffen. 
Het is altijd spannend om een onbekend land met een beladen geschiedenis - en zeker in het Westen niet altijd een gunstige reputatie - te bezoeken.
Bovenaan staat de onovertroffen vriendelijkheid en behulpzaamheid van de Albanezen. 
We zijn een aantal keren in lastige situaties terechtgekomen: een paar voorbeelden:

 - tussen Kruje en Mrizi Zanave zijn we volledig de weg kwijt door grote wegenwerken: in een klein dorpje stapt een man in de auto, rijdt meer dan 20 km mee om ons weer op de goede weg te zetten en laat zich dan afzetten, ergens...hoe hij teruggekomen is weten we niet ....
- de weg naar Guesthouse Salaria in Gjirokaster is een wirwar van smalle, steile en opeens doodlopende of in trappen eindigende straatjes. Auto's staan zo geparkeerd dat je de bocht niet meer kunt nemen, de truc van doorrijden en met een U-turn terugkeren kennen we nog niet. Een bewoner maakt zijn poort open zodat we kunnen draaien en keren en rijdt ons dan voor,:zonder hem stonden we er waarschijnlijk nog ....
- ook weer wegrijden uit Gjirokaster is lastig: we staan weer vast, langs drie kanten omringd door auto's, we kunnen niet verder....Iemand stapt uit, neemt de auto over, rijdt een heel stuk achteruit en vraagt ons te wachten: even later komt hij met zijn eigen auto weer langs en om voor te rijden ! Ongekend en heel geruststellend: de Albanezen zijn er om je te helpen en doen dat met grote vriendelijke vanzelfsprekendheid.

Ook de gastvrijheid is spreekwoordelijk:

- we maken aan tafel in Mrizi Zanave kennis met een ander echtpaar dat er zit te eten. Er ontstaat een geanimeerd gesprek, hij heeft in de buurt van Ieper gewerkt, ik kom daarvandaan...veel gemeenschappelijke aanknopingspunten....tot afscheid vraagt hij - na overleg met zijn partner - of hij om een gunst mag vragen. Ja...natuurlijk: als bljik van vriendschap wil hij onze maaltijd betalen: ongekend en zeer door ons gewaardeerd. Alleen: je zou iets terug willen doen, maar wat ??? We wisselen nu foto's uit via Facebook.

- we zoeken in Gjirokaster een plek om de auto te parkeren. Een meisje dat perfect Engels spreekt zal even overleggen net haar tante of we voor de poort mogen staan. Ja....maar dan moeten we wel even binnenkomen. Het blijkt een van de markantste oude familiehuizen van Gjirokaster te zijn: het Jaho Babaramahouse. We krijgen het hele huis te zien, we drinken er de geweldige Albanese bergthee met heerlijk eigengemaakt gebak en bij het afscheid krijgen we een zelfgemaakt klein sierraadje...

- we zijnop zoek naar de Pelican Tower in Divjake. Een grote houten toren in aanbouw trekt onze aandacht. Als we stoppen komt er een man aan: Ricardo.. Hij is de opdrachtgever, natuurbeschermer, ondernemer en....kok. Na een klimpartij in de toren stelt hij voor om voor ons een maaltijd  klaar te maken: heerlijke rivierkreeften, geweldige verse vis, tomatensalade en een Albanees biertje. Waar kom je dat nog tegen ? In Albanie !!

Het land maakt een enorme ontwikkeling door. De tegenstelling tussen het agrarische bestaan op het platteland, met veel handwerk, ezeltjes, geiten en paarden aan de ene kant  en de moderniteit en de luxe van de de grote steden aan de andere kant is enorm. Juist die tegenstelling is zo boeiend.

Maar er is ook een vorm van respect voor elkaar: iedereen mag zijn auto overal op de gekste plaatsen stilzetten, men rijdt er netjes omheen of wacht even, de duurste Audi remt en rijdt met een boog om de hond  die rustig op de weg ligt te slapen. De rotondes zijn altijd een mixture tussen voortvarendheid en voorzichtigheid. Het gaat eigenlijk altijd wel goed....

Het land heeft veel te bieden op gebied van kunst en cultuur. Een eenzaam kerkje ergens in een dorp heeft geweldige muurschilderingen: mooier dan wat er in de gidsen staat. Er valt nog veel te ontdekken. De variëteit tussen bergen, platteland, historische steden met burchten en kastelen en veel sporen van de oude Griekse, Romeine en oorspronkelijke Ylllirische cultuur, heeft een grote aantrekkingskracht. Je moet een beetje van de gebaande paden afgaan en onderzoeken en je moeite wordt dubbel en dwars beloond.

Wij hadden het gevoel van vrijheid aan de ene kant, maar toch veiligheid aan de andere kant door de reis op deze manier via jullie te organiseren. Als er iets niet helemaal duidelijk was, dan was een telefoontje voldoende om alles meteen op te lossen. Het mailtje van Wladimir na de aardbeving - waar we overigens weinig van gemerkt hebben - was ook positief geruststellend.

Alles heeft ons in alle opzichten positief verrast !